Her yolculuk eve dönmek içindir... Bu hayatta onuru için ölenler, yemini için canını ortaya koyanlar var. Mitlerde bir çok sembolik kahraman vardır ve Paladin ismiyle tasvir edilen karakterler anlatacaklarımızın bir çok yanını sembolize ederler. Onlar onurlu bir savaşçı ve bir büyücü olarak bilinir. Tanrısı için savaşan, ona teslim olmuş ve çoktan kendini şehit vermiştir. Kılıcını ve büyü sanatını uğruna yaşamak için seçtiği iyi, beyaz taraf için kullanarak alır nefesini... Ancak şahadet şerbetini içmek isteyenler, ne mutlu ki yaşarken ölenlerden değildir. Onlar ruhunu kaybedenler değil ruhunun ait olduğu ışığa geri döneceğine sevinenlerdir. Onlar ruhu tek efendisine çoktan bağlanmıştır. Kendini O' na bırakmış, ruhunu O' na bağlamış, her an O' nun adıyla mücadele edip yaşarken şahadet şerbetinin cennetten gelen kokusunu duymuşlardır. Kopup geldiği Nur' la bağlantısını yitirenler ışıklarını kaybederler. Karanlık insanları farketmişsinizdir; onların gözlerinde karanlık vardır. Ruhunu kaybedenlerin enerjisi sabitlenmiş, duyguları belirli bir ölçüye kadar sınırlanmıştır. Mutlak teslimiyet vardır her nefes alışlarında... Enerji bedenlerini feda etmişlerdir yaratıcıları uğruna... Ölmeden şehit olanların hikayelerindeki kahramanlardan sadece bir örnek Paladinler... İster tapınağını koruyan bir şovalye olsun, ister kutsal emanetlerini koruyan bir muhafız... Koruduklarına ister mühür diyelim, sandık, hazine, kase ya da kitap diyelim... Kutsalını korumak için yaşarlar ve ölürler... Ölmek için yaşamazlar, yaşamak için ölürler... İnisiye derler bazılarına, Kabalcı derler, sufi derler... Biz insanlar ötekileştirmeyi pek severiz... Kalbine doğan ilhamı gizleyerek ölenleri hatırlayın... Onlar ölmek için yaşamadı... Ölmeyi doğumlarından farksız tuttular, O' na ulaşmak için... Eve dönüş yolunda hiçbir zaman muktedir olduklarını düşünmediler... Tüm ilimlerinin sahibine, Tüm gizemlerin sahibine gitmek için heyecanlarını saklamaya çalışarak alıp verilen her nefes gibi Chi' yi tattılar doyasıya... Eve dönmek için yaşadılar... Kalplerindeki kadim ilhamın heyecanına kapılıp dediler gibi dolaşmamak için meczup olmayı seçtiler... Bazen mecnun oldular,
Bazen meczup oldular,
Bazen mürid oldular,
Bazen mürşid oldular...
Her yolculuk eve dönmek içindir...